Sonbahar, cumartesi, Yeldeğirmeni...

Sonbahar, cumartesi, Yeldeğirmeni…

Sizce de sonbahara çok keskin bir giriş yapmadık mı? Daha geçtiğimiz hafta sıcaktan şikayet ederken, bu hafta soğuk ve yağmur çamurla dolu bir hafta geçirdi İstanbul. Kasvetli sonbahara hızlı bir giriş yaparken, renksiz cumartesiyi Yeldeğirmeni’nde nostaljik bir hafta sonu geçirerek renklendirdik.

Çocukluğunun büyük bir dilimini Yeldeğirmeni’nde geçirmiş biri olarak uzun süredir buralara ayak basmamanın verdiği heyecanla adımlar atıldı. Yeldeğirmeni’nde onlarca kafenin, sanat atölyesinin açıldığından haberdar olsak da bizim eskilerden bildiğimiz, yaşadığımız Yeldeğirmeni için ‘sokaklar tekin değil’ tam da net bir ifadeydi. Fakat o da de? Yeldeğirmeni yenilenmiş, değişmiş, babannemin kasabı kafe, dedemin bakkalı kozmetikçi olmuş. Adım başı kahveci, atölye, şen kahkahalı, pek tekin insanlar doluşmuş.

Kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olduğunu söyleyen Cemal Süreya’ya bir kez daha güvenip soluğu Yeldeğirmeni’nin pek yeni mekanı Long Bread ‘de aldık. Menü zengin.. İster uzuun uzuun kahvaltı etmek için masayı donatabilir ya da pratik olsun derseniz bol seçenekli sandviçlerinden biriyle güne başlayabilirsiniz.

Geç başlayıp, uzun uzun süren kahvaltılar kalp biz. Nostaljik hafta sonu yapıp çocukluğumuzun mahallesi Yeldeğirmeni’ne geldik bugün. Kahvaltı için en keyifli noktalardan biri ise @longbreadyeldegirmeni Pişileri, ev yapımı leziz reçelleriyle gönülleri fethetti🎈 Her adımı bizim için ayrı bir hatıra dolu olan sokaklardan gunaydın olsun!🙆🙌☕ Evet, kahvaltınin gerçekten mutlulukla bir ilgisi var!

Varsa bi kahvenizi alırım (@bikahvebikeyif) tarafından paylaşılan bir fotoğraf (24 Eyl 2016, 02:37 PDT)

Biz mi? Pişili, ev yapımı reçelli, çeşit çeşit peynirleriyle güne mutlu başlangıç yapıyoruz… Yeldeğirmeni’nin biraz aşağısında, sakin, sessiz… Mekan 1987 yılından beri kiraya verilmemiş. Bildiğiniz tarihin tam orta yerinde kahvaltı yapıyorsunuz yani. Sunumlar güzel, kahvaltı leziz, servis hızlı… Long Bread’in sahibi, dünya tatlısı Nesrin, ‘burayı kiralamaya ikna etmek için az dil dökmedik’ diyor hikayesini heyecanla anlatırken. Bir kez daha ‘iyi ki ikna etmişler’ dedirtiyor insana…

Günün kahvesi olmadan olmaz deyip kahvelerimiz geliyor… İçeride sonsuz huzura bakan bir bahçesi de var. Şimdi yemyeşil ama birkaç güne sonbaharın sarısını, turuncusunu alır orası da… Daha da keyiflendirir, uzun uzun baktırır insana. Kış için soba bile hazır. Damağımızda güzel lezzetler, yüzümüzde kocaman bir tebessümle bitiyor günün yarısı…

‘Azıcık tabiata benzesek çoktan insan olmuştuk’ diyor ya hani yazar bu pencereden bakarken bir kez daha ona hak veriyor insan… 🍃 ☕

Varsa bi kahvenizi alırım (@bikahvebikeyif) tarafından paylaşılan bir fotoğraf (24 Eyl 2016, 06:00 PDT)

Kalan yarısı ise geçmişe dönüş tadında. ‘Burası babamın okulu değil miydi?’, ‘Ben köpük balon yapan oyuncağımı camdan tam buraya düşürmüş, ne ağlamıştım hatırladın mı?’ sözleri dudaklardan döküle döküle, Kadıköy’ün denize çıkan sokaklarından adım adım uzaklaşarak günü sonlandırıyoruz.

İçimiz bolca huzurlu olsa da biraz buruk, zaman ise çok tuhaf bir şey ve acımasız…