Pandemi süreci beni herkes gibi endişelendirse de ben hemen bu gerçekle yüzleşip adapte olmayı, bu adeta sürreal ilerleyen süreci kabul etmeyi seçtim. Bu yüzden karantina dönemi benim için depresif değil çok dinlendirici geçti” diye özetliyor karantina sürecini Gürgen Öz. Tüm dünya olarak zorlu günlerden geçerken setlere Bay Yanlış ile geri dönen başarılı oyuncu Gürgen Öz, bikahvebikeyif’in konuğu oluyor…
Röportaj: İmge BALIK İNCESOY – instagram: @imgeincesoy
Fotoğraf: Olesya Maksyura
Gürgen Öz nasıl bir ruh hali içerisinde, kendisiyle arası nasıl?
Hayatla ilgili tatminkar ve mutlu hissediyorum. Kendimle aram da gayet iyi… Zaten tüm tatminsizliklerin nedeni de bu değil mi aslında? Kendimizle barışık olamamız ve kendimizi yeterince tanıyamamanın, anlayamanın verdiği huzursuzluklar
Çok zor ve tanıdık olmayan bir süreçte set hayatına geri döndünüz. Bu anlamda pandemi iş motivasyonunuzu nasıl etkiledi?
Pandemi süreci beni herkes gibi endişelendirse de ben hemen bu gerçekle yüzleşip adapte olmayı, bu adeta sürreal ilerleyen süreci kabul etmeyi seçtim. Bu yüzden karantina dönemi benim için depresif değil çok dinlendirici geçti. Yaratmaya fırsat buldum. Her
şeyin durması bana iyi geldi. Bol bol okudum, yazdım. Senaryomu tamamladım. Ardından dizi geldi. Şu anda da aynı şekilde, durumla barışık olarak yola devam ediyorum. Bugünleri ilerde geri dönüp bakınca çok daha farklı anacağız, anlamlandıracağız elbette. Bir deneyim yaşıyoruz. Nasıl sonuçlandığını ve bize
olan etkilerini yaşayıp göreceğiz.
Levent ile hangi konularda ters düşüyorsunuz?
Kızına ve ilişkisine karşı dürüst ve net duramaması… Oportünizmi…
Uzun yıllar tiyatrocu olarak sektörde var olmak nasıl bir duygu? Yolun neresinde, nasıl bir hisle duruyorsunuz?
Tiyatro kökenli olarak geldiğinizde, sektöre adapte olmak konusunda çok zorlanabilirsiniz. Okulda bambaşka bir disiplin ve perspektif alıyorsunuz. Ama sektörün kuralları da bambaşka ve kendine özel. Çok farklı dinamikler var. Sadece yetenekli olmak yetmiyor bazen. Show dünyasını anlayıp kavramak lazım. Yeteneğiniz, disiplininiz elbette çok değerli. Fakat sistemin artı ve eksileriyle barışık olmanız da bir o kadar önemli. Yolun neresinde duruyorsunuzun cevabını ise şöyle ifade edebilirim; Başında değilim ama sonunda da değilim. Hala yoldayım ve bu güzel bir his. Hem sektör hem de seyirciyle saygılı, nitelikli bir ilişkimiz oluşmuş. Bu çok anlamlı.
Bay Yanlış’ın senaryosunu okuyup Levent ile tanıştıktan sonra ilk hissiniz ne oldu? Onu bağımsız bir karakter olarak gördüm ve bu tip karakterleri seviyorum. Levent’i kendime has bir üslup ve mizahla yorumlayabileceğimi ve karakterin kendi dünyasını kurabileceğimi hissettim.
İnsanların sistemin çarkları içinde nasıl değişip dönüştüğünü gözlemleyip hayrete düştüm.
Instagram hesabınızda büyük ilgiyle takip edilen K.R.O projeniz var. Nereden çıktı bu The K.R.O karakteri? Vermek istediği mesajları özgürce verebiliyor mu?
Gayet rahat şekilde ifade edebiliyorum, çünkü yarattığım konsept tam olarak bu özgürlüğü sağlayan bir formülde. The K.R.O , sosyal medyadaki gözlemlerin sonucu ortaya çıktı. Üç dört yıl instagramda sadece fotoğraf paylaşıp, insanları izledim. Kendi
fotoğrafımı bile zar zor koyuyordum o dönem. İnsanların sistemin çarkları
içinde nasıl değişip dönüştüğünü gözlemleyip hayrete düştüm. Bir çıldırmışlık, bir kendini kaybetmişlik hali, bir anormali yaşanıyor. Sonra bir gün bu durumla, bu zihniyetle dalga geçmek için bir video çektim ve paylaştım. Adını da; The K.R.O! koydum. Her şey böyle başladı ve gittikçe büyüdü, duyuldu. Zamanla ses getirdi, karşılık buldu.
K.R.O’yu bir dizi ya da sinema projesine dönüştürme niyetiniz var mı?
Yok. K.R.O’nun açılımı; Kapitalizmin Resmi çOcuğu… Ve bugün toplum olarak geldiğimiz noktada kapital çarklar tarafından nasıl manipüle edildiğimize dair bir sistem eleştirisi. Bir taşlama. İnsanların sahip olma hırsı, gösteriş merakı ve açgözlülüğünü eleştiriyorum. Bununla dalga geçiyorum. Çünkü bu esaret içinde insanların
benliklerini yitirip düştükleri haller çok komik. Yer yer absürt ve bence trajikomik…
Türkiye’de dizi ve sinema senaryolarını nasıl buluyorsunuz? Son yıllarda en beğenerek izlediğiniz iş hangisiydi?
Onur Saylak, yarattığı artistik stil ve iş kalitesiyle bende ciddi bir sevinç yarattı. Son dönemde ayrıca genç, güzel ekipler, iyi işler, iyi oyuncular çıkıyor. Ama bu çok küçük bir kesim tabi. Genel olarak çoğu şey birbirinin tekrarı olarak devam ediyor.
Son dönemde nelerin üzerine düşünüyor ya da sorguluyorsunuz?
Geçici olan şeylerle
kalıcı olan şeyler üzerine…
Bir gün mutlaka… dediğiniz şey?
Yine Berlin’de yaşamak.
Karşınızda boş bir duvar var, duvar yazısı ne yazarsınız?
Akışına bırak
Sosyal medya eleştiriye çok açık bir mecra. Dolayısıyla övgü kadar yergiler de hayatınızın bir parçası. Olumsuzluklarla nasıl mücadele ediyorsunuz?
Saldırı amaçlı değil, akılcı bir yerden yapıldıysa dikkate alıyorum. Seyirci bazen sağduyulu bir şekilde sizin gözden kaçırdıklarınızı size çok güzel hatırlatır.
Gelişmek istiyorsanız olumsuz veya saldırganca da olsa haklı olan eleştirileri kabul etmeyi öğrenmelisiniz. Ve tabi sadece çelme takmak için yapılanları da dikkate almamayı öğrenmelisiniz. Yoksa devam edemezsiniz. Ki, bazılarının istediği de budur zaten. Bazen en yakınınızdakiler bunu ister hatta.
Pandemi süreci pek çok kişinin yaşamında farkındalıklar yarattı. Bu süreçte nelere dair farkındalığınız arttı, neleri artık geride bıraktınız?
Ben pandemiden önce de aynı sadelikte ve doğallıkta yaşıyordum. Bir şeylerden koparıldığımı hissetmedim ya da bir kayıp duygusu yaşamadım. Dışardaki şeylere çok bağlı veya bağımlı yaşayan biri değilim. Sadece gerektiği kadar. Ben kendi iç dünyasında yaşamayı seven ama dışarının da gayet farkında olan biriyim. Çok zaman önce ben bazı şeyleri zaten -geride bıraktım.- Fakat elbette kendi içinizdeki keşifler bitmiyor ve karantina dönemindeki dinginliği bu anlamda sevdim. Ancak dinginken kendi içinize dönüp daha derinlere ulaşabiliyorsunuz çünkü.
Sanatçı, ikonik bir isim ya da tarihi bir karakter… Kiminle oturup bir kahve içmek isterdiniz?
Sabahattin Ali, Sevgi Soysal, Eric Fromm, Charlie Chaplin.
GÜRGEN ÖZ’ÜN ‘EN’LERİ
Şehirde en sevdiğiniz semt?
Çukurcuma, Galata, Kuzguncuk…
Evde kendinizi en konforlu hissettiğiniz alan?
Balkonumuz, yazı masam ve kanepemiz.
En sevdiğiniz replik?
“Öz olmayınca Söz uçuyor havaya” Shakespeare, Hamlet.
“Hayatıma fon müziği olur” dediğiniz, en sevdiğiniz şarkı?
Çok var. Telefonumda 5 ayrı liste var, öyle söyleyeyim.
Aldığınız en yeni karar?
Bana kalsın.
En sevdiğiniz alıntı?
“Varoluşu anlamış kişinin, mutlu bir hayat için neredeyse maddesel hiç bir şeye ihtiyacı yoktur.” – Marcus Aurelius
En sevdiğiniz kahve?
Sade, Americano.
Kahve, keyif ve yaşam platformu.